Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
1η Αυγούστου 2013.
Καιρός λοιπόν να μιλήσουμε για ένα θέμα “δύσκολο”, αλλά και πολύ “δυσάρεστο”. Ένα θέμα που ήλπιζα και ευχόμουν πως θα απέφευγα, γιατί με κάποιο «μαγικό» ή «θεϊκό» τρόπο θα έπαυε μια μέρα να μας απασχολεί.
Πολλοί από εσάς που έχετε δώσει χώρο και αφιερώσει χρόνο από τη ζωή σας σε ένα κατοικίδιο σκύλο ή γάτα, έχετε έρθει αντιμέτωποι με το φρικτό εφιάλτη της Φόλας! Λόγος για τον οποίο .........διαβάζετε αυτό το άρθρο.
Από το 2009, από την 1η κιόλας ημέρα λειτουργίας του ιατρείου μου, όταν «προσγειώθηκα» πολύ άτσαλα στην Ελληνική πραγματικότητα αντιμετωπίζοντας το πρώτο περιστατικό Φόλας, συνειδητοποίησα πως οι δηλητηριάσεις αυτού του τύπου καλύπτουν ένα μεγάλο ποσοστό της καθημερινής εργασίας του Έλληνα κτηνιάτρου. Περιστατικά «ρουτίνας» με άλλα λόγια!
Η σκέψη και η ελπίδα πως ...... «ήταν απλώς μία κακή χρονιά», έσβησε. Τη μία “κακή” χρονιά, διαδέχθηκε η επόμενη και η επόμενη και η επόμενη!
Έτσι, φθάσαμε στο 2013 έχοντας σημειώσει ένα ρεκόρ για το οποίο μόνο να υπερηφανευθεί κανείς δεν μπορεί.
Πολλοί συνάδελφοι, μαζί τους και εγώ, έχουμε σημειώσει απίστευτα "σκορ" όχι μόνο σε αριθμούς περιστατικών δηλητηρίασης που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά κυρίως σε αριθμούς βαριά δηλητηριασμένων ζώων που καταφέραμε να επαναφέρουμε.
Δυστυχώς όμως, τη χαρά και την υπερηφάνεια για τα τόσα ζώα που έχουμε σώσει, επισκιάζει η σκέψη πως τα περισσότερα από αυτά δηλητηριάσθηκαν από τα χέρια κάποιου συμπολίτη, κάποιου γείτονα!
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα από την αντιμετώπιση ενός ασύλληπτου αριθμού τέτοιων περιστατικών, είναι πως πολλά από τα δηλητηριασμένα ζώα, σίγουρα πεθαίνουν γιατί το δηλητήριο που κατανάλωσαν ήταν πάρα πολύ ισχυρό. Ένας επίσης μεγάλος αριθμός ζώων όμως, πεθαίνει και γιατί ο ιδιοκτήτης ή όποιος τέλος πάντων προσπαθεί να βοηθήσει, το κάνει με ΛΑΘΟΣ τρόπο ακολουθώντας εσφαλμένες τακτικές που είτε έχει ακούσει, είτε έχει διαβάσει στο διαδίκτυο.
Συνταγές για αλατόνερα, λαδόξυδα, γάλατα, οξυζενέ. Τεχνικές με λάστιχα ποτίσματος, ενέσεις καφέ, λευκές, κόκκινες, που πολύ αμφιβάλλω αν κανείς γνωρίζει τι ακριβώς περιέχουν ή πότε πρέπει να χρησιμοποιούνται, και πολλά άλλα μαγικά «μαντζούνια», είναι μερικά από τα στοιχεία που έχω συλλέξει όλα τα χρόνια της επικοινωνίας μου με ιδιοκτήτες ζώων.
Ταυτόχρονα, διαπίστωσα πως επικρατεί και μια σύγχυση σχετικά με τα δηλητήρια και τις φόλες. "Κάθε ζώο που κάνει σπασμούς και βγάζει αφρούς είναι φολιασμένο, κάθε φολιασμένο ζώο πρέπει οπωσδήποτε να κάνει σπασμούς και αφρούς ....." Μπέρδεμα!
Η απόφαση να γράψω και να δημοσιεύσω το άρθρο που θα διαβάσετε, ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Πρώτα απ'όλα μου φαινόταν αδιανόητο πως υπάρχει ανάγκη να δοθούν συμβουλές και οδηγίες για την προστασία των ζώων μας μέσα στην ίδια μας την πόλη, την ίδια μας τη γειτονιά!
Έπειτα, το να δώσει κανείς συμβουλές για την παροχή πρώτων βοηθειών σε δηλητηριασμένα ζώα, σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την ιατρική, είναι ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο εγχείρημα. Έχοντας ζήσει και εργασθεί για πολλά χρόνια σε μια χώρα όπου κανείς δεν μπορεί να προμηθευτεί και το απλούστερο αντιβιοτικό χωρίς συνταγή ιατρού ή κτηνιάτρου, η ιδέα πως στη χώρα μας μπορεί οποιοσδήποτε να έχει στην κατοχή του Ατροπίνες, Αδρεναλίνες, Απομορφίνες, Κορτιζόνες......φάνταζε σαν σενάριο από ταινία τρόμου. Πολύ σύντομα όμως, αναγκάστηκα να συμβιβαστώ με αυτή την ιδέα!
Στην προσπάθειά μου να ανταποκριθώ σε αυτό το θλιβερό κάλεσμα, συχνά αναθεώρησα τις απόψεις μου και στράφηκα προς διαφορετικές και μερικές φορές τελείως αντίθετες κατευθύνσεις. Προσπάθησα να βελτιώσω την τεχνική μου, να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου πάνω στην ποικιλία των υπαρχόντων δηλητηρίων, να εξοπλίσω το ιατρείο μου με τα καλύτερα μέσα, να αυξήσω τα αντανακλαστικά και ταχύτητα αντίδρασής μου. Όλα αυτά σίγουρα απέδωσαν σε ένα μεγάλο βαθμό και δεν έχω μετανιώσει, (ούτε όμως και αναπολώ ) τις αμέτρητες νύχτες, τα Χριστούγεννα, τις Πρωτοχρονιές , το Πάσχα που χρειάστηκε να περάσω στο ιατρείο δίπλα σε ένα δηλητηριασμένο ζώο.
Για πόσο ακόμα όμως?
Η μάχη κατά της Φόλας είναι ΑΝΙΣΗ! Σαν, ο νόμος του σύμπαντος να βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του στην περίπτωσή της. «Όσο πιο πολλά δηλητηριασμένα ζώα σώζεις, τόσο πιο πολλά θα έρχονται!»
Κατέληξα λοιπόν, πως ίσως ο πιο αποδοτικός τρόπος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος να είναι η ενημέρωση των ιδιοκτητών. Να καταλάβει κανείς τι είναι η δηλητηρίαση και πως μπορεί με ασφάλεια να παρέχει πρώτες βοήθειες χωρίς να σκοτώσει ο ίδιος το ζώο πριν προλάβει το δηλητήριο να το κάνει και πάνω από όλα χωρίς να θέσει την δική του ασφάλεια και υγεία σε κίνδυνο.
Ενημέρωση! Αυτός είναι ο στόχος του άρθρου που θα διαβάσετε. Δεν πρόκειται ούτε για “Καταγγελία”, ούτε για “Κήρυγμα” και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για εγχειρίδιο “Κτηνιατρικής Άνευ Διδασκάλου”!
Το ζητούμενο δεν είναι να μειωθεί ο αριθμός των δηλητηριασμένων από φόλα ζώων. Αυτό είναι σίγουρα επιθυμία και ευχή, αλλά θα ήμουν αφελής αν πίστευα ότι ένα απλό άρθρο θα ήταν αρκετό. Το ζητούμενο είναι να μειωθεί ο αριθμός των ΝΕΚΡΩΝ δηλητηριασμένων από φόλα και ΜΗ (δεν πρόκειται πάντοτε για προμελετημένη δηλητηρίαση! ) ζώων.
Στόχος μου είναι να σας βοηθήσω όσο μπορώ να καταλάβετε πως δρουν τα δηλητήρια και πως πρέπει να αντιδράτε και όχι να σας πείσω για το πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του κτηνιάτρου.
Ελπίζω λοιπόν, το άρθρο αυτό που με προβλημάτισε πολύ για να το συντάξω, να σας βοηθήσει .
Είναι χωρισμένο σε 3 ενότητες:
1. Δηλητηριάσεις- Φόλες: μια γενική ανάλυση των δηλητηριάσεων.
2. Πρώτες Βοήθειες σε Δηλητηριασμένο ζώο.
3. Ειδικές περιπτώσεις δηλητηριάσεων.
Ελπίζω να το βρείτε χρήσιμο.
Με εκτίμηση
Βασιλική