Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου

Θα ήθελα να τονίσω ότι όπως όλα τα άρθρα αυτής της ιστοσελίδας, έτσι και το συγκεκριμένο, έχουν ως μόνο σκοπό την ενημέρωση ανθρώπων που ασχολούνται με κτηνιατρικά θέματα. Είτε είναι οι ίδιοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων είτε όχι. Δεν πρόκειται για επιστημονικά άρθρα  που απευθύνονται σε ειδικούς του κλάδου, γι'αυτό και η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι όσο το δυνατό πιο απλουστευμένη προκειμένου να γίνεται κατανοητή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως όσα αναφέρονται, δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένα. Για κάθε άρθρο που δημοσιεύω σε αυτή την ιστοσελίδα γίνεται έρευνα και πολύωρη προετοιμασία-μελέτη. Χρησιμοποιούνται πολλές έγκυρες επιστημονικές πηγές, σε συνδυασμό με την προσωπική μου γνώση και εμπειρία όλων των χρόνων ενασχόλησής μου με την κτηνιατρική επιστήμη. Στο τέλος κάθε άρθρου αναφέρονται οι πηγές από τις οποίες δανείστηκα τη γνώση για να σας τη μεταφέρω.

 

Το άρθρο που ακολουθεί είναι μια γενική ανάλυση των "Δηλητηριάσεων" του σκύλου και της γάτας, με ιδιαίτερη αναφορά στις "Φόλες".

Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα "αφιέρωμα" στις Φόλες! Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να διευκρινίσω από την αρχή και ίσως η συχνή επανάληψή του σε όλες τις ενότητες του άρθρου , σας κουράσει λίγο. Υπάρχει λόγος όμως πίσω από αυτή την "εμμονή" μου στη λεπτομέρεια και τη σωστή χρήση των λέξεων.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από την διαπίστωση πως επικρατεί μια εσφαλμένη άποψη σχετικά με το τι είναι "ΦΟΛΑ".

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ζώων, που λόγω της φρικτής Ελληνικής πραγματικότητας αναγκαστικά έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα, πιστεύουν πως κάθε περιστατικό δηλητηρίασης ( ή ΣΑΝ δηλητηρίασης), είναι......."ΦΟΛΑ”. Ακόμα χειρότερα, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως η "Φόλα" είναι ένα συγκεκριμένο δηλητήριο που προκαλεί τα ίδια-μοναδικά συμπτώματα σε όποιο άτυχο ζώο την καταναλώσει!

 

Με απλά λόγια, η άποψη που επικρατεί είναι πως η "Φόλα" χαρακτηρίζεται από μία πολύ συγκεκριμένη "λίστα" συμπτωμάτων στην κορυφή της οποίας βρίσκονται οι ΣΠΑΣΜΟΙ  και οι ΑΦΡΟΙ! Κατά συνέπεια, οποιοδήποτε περιστατικό παρεκκλίνει αυτής της συμπτωματολογίας..........αποκλείεται να είναι "Φόλα".  Αντίθετα, οποιοδήποτε περιστατικό ταιριάζει σε αυτή την περιγραφή, αποκλείεται να είναι οτιδήποτε άλλο παρά μόνον.........."Φόλα".

Αυθαίρετο και ιδιαίτερα επικίνδυνο συμπέρασμα αυτής της παρεξηγημένης ερμηνείας της Φόλας είναι πως η αντιμετώπισή της είναι μία και μοναδική: Εμετός και Ατροπίνη!

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα μετά από 4 χρόνια εργασίας στη χώρα μας και έχοντας διαχειριστεί έναν ασύλληπτο αριθμό περιστατικών δηλητηρίασης. Μπορώ λοιπόν με βεβαιότητα και ευθύνη να πω πως κατά τη γνώμη μου, αυτή η εσφαλμένη άποψη περί "Φόλας" είναι η αρχή του καταστροφικού τέλους πολλών περιστατικών δηλητηρίασης και ιδιαίτερα αυτών που ο ιδιοκτήτης προσπαθεί να αντιμετωπίσει μόνος, χωρίς την απαραίτητη βοήθεια από κάποιον κτηνίατρο.

Είναι εγκληματικό λάθος να πιστεύουμε πως η "Φόλα" είναι ένα συγκεκριμένο είδος δηλητηρίου που προκαλεί ΣΠΑΣΜΟΥΣ, ΑΦΡΟΥΣ και ΘΑΝΑΤΟ διότι έτσι, θα αφήσουμε άθελά μας να πεθάνει αβοήθητο ένα επίσης "δηλητηριασμένο" ζώο πιστεύοντας πως κάτι άλλο του συμβαίνει αφού .....Δεν έκανε σπασμούς, Δεν έβγαλε αφρούς και Δεν πέθανε ακαριαία!!!!

Ακόμα χειρότερα, η παραπάνω εσφαλμένη πεποίθηση μπορεί να μας οδηγήσει άθελά μας στην πρόκληση του θανάτου ενός ζώου που...........μόνο δηλητηριασμένο δεν ήταν, διότι πολύ απλά στην προσπάθειά μας να το σώσουμε, κάναμε όλα αυτά που ΔΕΝ έπρεπε να κάνουμε!

Είναι αλήθεια πως το ζώο που κατανάλωσε μια πολύ συγκεκριμένη φόλα ( αυτή με το..... φυτοφάρμακο!), πεθαίνει κάνοντας σπασμούς και βγάζοντας αφρούς.

• Γνωρίζατε όμως πως με σπασμούς και αφρούς πεθαίνει και το ζώο που εκδήλωσε μια σοβαρή ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ? ή εκείνο που έπαθε ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ? ή εκείνο που μόλις γέννησε και έπαθε ΕΚΛΑΜΨΙΑ?

Υπάρχουν αρκετές παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να προσβάλλουν τους μικρούς μας φίλους οι οποίες προκαλούν την εκδήλωση νευρολογικών συμπτωμάτων (επιληπτικών κρίσεων πιο σωστά),που η πλειοψηφία των ιδιοκτητών περιγράφει ως "σπασμούς" και που πολύ εύκολα μπορεί να ερμηνευθούν ως "δηλητηρίαση" από κάποιον που δεν έχει ειδικές γνώσεις.

Πολύ συχνό παράδειγμα εγκληματικής "άγνοιας" είναι αυτό κάποιων κυνηγών που ταξιδεύουν με τους σκύλους τους κλεισμένους σε μικρά κουτιά μεταφοράς πίσω από το αυτοκίνητο. Πολλά από αυτά τα ζώα πεθαίνουν μέσα στα κουτιά από ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ. Μπροστά στην εικόνα του νεκρού ζώου του όμως, που είναι καλυμμένο με εμετό, αφρούς, ούρα και διάρροια, ο κυνηγός ορκίζεται πως κάποιος του έριξε ΦΟΛΑ μέσα στο κουτί μεταφοράς! ........Αδύνατο να πεισθεί για το αντίθετο τις περισσότερες φορές!

• Γνωρίζατε πως η πλειοψηφία των τοξικών ουσιών από τις οποίες μπορεί να δηλητηριασθεί ένα κατοικίδιο προκαλεί μεταξύ των άλλων και.............επιληπτικές κρίσεις (σπασμούς)? Διαβάστε τις ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΩΝ όπου θα διαπιστώσετε πως ένα πλήθος δηλητηρίων μπορεί να ευθύνεται για την πρόκληση σπασμών σε ένα ζώο. Έτσι θα διαπιστώσετε μόνοι σας πόσο δύσκολο είναι να "μαντέψει" κανείς από τι δηλητηριάσθηκε ένα ζώο.
  

Για όλους τους παραπάνω λόγους λοιπόν, αλλά και γιατί η αναφορά στην ιδιαίτερα κακόηχη λέξη "Φόλα" μου προκαλεί οργή και θλίψη, θα επιχειρήσω με αυτό το άρθρο να μετατοπίσω το επίκεντρο του ενδιαφέροντος ! Θα προσπαθήσω να σας πείσω πως κακώς επικεντρώνουμε την προσοχή μας στις "Φόλες" και κακώς πιστεύουμε πως ένα ζώο μπορεί να δηλητηριασθεί μόνο στο δρόμο, στη γειτονιά, στο πάρκο, στο κυνήγι..... Ένα ζώο μπορεί να δηλητηριασθεί σε όλα αυτά τα μέρη, αλλά και.....μέσα στο ίδιο του το σπίτι! Δεν είναι πάντα ο κακός ο γείτονας, αλλά και..........ο απρόσεκτος ιδιοκτήτης! Αιφνίδιο θάνατο με "σπασμούς" και "αφρούς" δεν προκαλούν μόνον τα δηλητήρια, αλλά και  ένα πλήθος άλλων παθολογικών καταστάσεων ή και ατυχημάτων που μπορεί να συμβούν ανά πάσα στιγμή στους μικρούς μας φίλους!

Για να βάλουμε λοιπόν τη σκέψη μας σε μια σειρά: η συζήτηση που ακολουθεί αφορά στις "Δηλητηριάσεις". Το πρόβλημά μας δηλαδή λέγεται "Δηλητηρίαση" και όχι "Φόλα"!

Το πρόβλημά μας λέγεται "ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ" και αυτή μπορεί να είναι:

1. ΑΤΥΧΗΣ = Κατά λάθος

2.ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ = Φόλα

Και κάτι ακόμα! Μια επίσης σημαντική παρεξήγηση που οδηγεί σε θανατηφόρα λάθη. Δηλητηρίαση δεν προκαλείται μόνον από κάτι που μπορεί να καταποθεί. Δηλητηρίαση μπορεί να προκληθεί πολύ εύκολα και συχνά και από κάτι που απορροφάται από το δέρμα του ζώου, όπως μια αμπούλα για ψύλλους και τσιμπούρια ή οποιοδήποτε άλλο ακατάλληλο για το συγκεκριμένο ζώο υγρό διάλυμα που εφαρμόσθηκε πάνω στο σώμα του. Δηλητηρίαση μπορεί να προκληθεί και μέσω της αναπνευστικής οδού (πιο σπάνια ίσως), από την εισπνοή δηλαδή τοξικών αερίων και πτητικών ουσιών.

Σε καμία περίπτωση η ιδιαίτερη αναφορά στους σκύλους και τις γάτες δεν σημαίνει πως οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο δεν διατρέχει τους ίδιους κινδύνους. Απλά, οι σκύλοι και οι γάτες είναι τα πιο δημοφιλή στη χώρα μας κατοικίδια και εκτίθενται περισσότερο στον κίνδυνο της δηλητηρίασης. Περιστατικά ατυχούς κυρίως δηλητηρίασης είναι συχνά και σε κατοικίδια κουνέλια, πτηνά, ερπετά.

 

1.ΑΤΥΧΗΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ!

• Γίνεται να δηλητηριασθεί ένα ζώο κατά λάθος?

Πολύ εύκολα! Και μάλιστα μέσα στο ίδιο του το σπίτι, ακόμα και από τα χέρια του ίδιου του ιδιοκτήτη.

• Πως?

Την ώρα που ο ιδιοκτήτης του αμέριμνος βάζει λίπασμα στο γκαζόν ή τις γλάστρες ή ψεκάζει τους χώρους του σπιτιού με εντομοκτόνα (και κάποιες φορές τον ίδιο τον σκύλο για να εξοντώσει τους ψύλλους!!!!!).

Από το ξεχασμένο ποντικοφάρμακο στην αποθήκη, από το ξεχασμένο αντιψυκτικό αυτοκινήτου στο γκαράζ, από τα ξεχασμένα σοκολατάκια στο τραπέζι της κουζίνας!!

Από τα κρεμμύδια στα αποφάγια του πάρτι που δόθηκαν στο σκύλο ως επιβράβευση, από τα σταφύλια στη φρουτιέρα, από τις τσίχλες ξυλιτόλης.

Από τα ξεχασμένα αντιϋπερτασικά της γιαγιάς στο κομοδίνο, αλλά και από τα παυσίπονα που δόθηκαν στο ζώο γιατί κατά την εκτίμηση του ιδιοκτήτη το ζώο είχε πυρετό ή πονούσε η.......κοιλίτσα του, από τα μυοχαλαρωτικά που χορηγήθηκαν γιατί πάλι κατά την εκτίμηση του ιδιοκτήτη το ζώο φαινόταν............πιασμένο!

Από το φάρμακο για τους ψύλλους και τα τσιμπούρια στην ετικέτα του οποίου η ΑΓΕΛΑΔΑ και το ΠΡΟΒΑΤΟ που εικονίζονταν δεν κίνησαν την περιέργεια του ιδιοκτήτη που το εφάρμοσε σε ένα σκυλάκι 2 κιλών, από την αμπούλα για τους ψύλλους και τα τσιμπούρια που προοριζόταν για το λυκόσκυλο αλλά κατά λάθος εφαρμόσθηκε στη γάτα!

Από τα υπέροχα κρινάκια, τις πικροδάφνες και ένα σωρό άλλα φυτά που διακοσμούν τους κήπους μας!!!!!!

Δυστυχώς, είναι πολύ εύκολο να βρεθεί νεκρό ένα ζώο μέσα στο ίδιο του το σπίτι και ο θάνατός του να ξεκινήσει μια απίστευτη "Βεντέτα" ανάμεσα στον ιδιοκτήτη που θρηνεί και καταριέται και τον ανυποψίαστο γείτονα που άδικα κατηγορείται για το θάνατο του ζώου. Υπάρχει ένα πλήθος ισχυρότατων δηλητηρίων  με τα οποία .........συμβιώνουμε και ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά μέσα στα σπίτια μας, τους κήπους μας, τα ντουλάπια της κουζίνας μας!!!!

Για αυτές τις δηλητηριάσεις και την αντιμετώπισή τους, διαβάστε περισσότερα στο άρθρο 'ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΩΝ'.

2.ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ!

Αυτή είναι η προμελετημένη δηλητηρίαση ενός ζώου και σε αυτή την ειδεχθή πράξη ο Έλληνας διάλεξε να δώσει την ονομασία "ΦΟΛΑ", δανειζόμενος από την λατινική γλώσσα τη λέξη "FOLLIS" που σημαίνει:

μικρό κομμάτι δέρματος που ράβεται σε φθαρμένο μέρος παπουτσιού =Μπάλωμα!!!

Τώρα, πως από "Μπάλωμα" παπουτσιού αυτή η αθώα λέξη κατέληξε να σημαίνει...............

...................αυτό!( πραγματική φωτογραφία από το αρχείο του ιατρείου)

ή

.............αυτό

(δανεισμένη φωτογραφία από το διαδίκτυο),

ΔΕΝ το γνωρίζω!

Μάλλον χρειαζόμαστε τη συνδρομή κάποιου επιστήμονα Γλωσσολόγου ή ακόμα καλύτερα κάποιου Ψυχιάτρου, να μας εξηγήσει πως ο ανθρώπινος νους μπορεί να επινοήσει κάτι τόσο φρικτό!

Το σίγουρο λοιπόν είναι πως η "ΦΟΛΑ" είναι το "μέσο" (Το κομμάτι τροφής για να είμαστε πιο ακριβείς ) που χρησιμοποιείται για να καλυφθεί ένα δηλητήριο, με σκοπό να προκληθεί θάνατος στο ανυποψίαστο ζώο που θα την καταναλώσει. Αυτό είναι η ΦΟΛΑ! Η εσκεμμένη, προμελετημένη  ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ ενός ζώου.

Δεν είναι ούτε το Λανέιτ, ούτε η Στρυχνίνη, ούτε το Ποντικοφάρμακο, ούτε το Υδροκυάνιο, ούτε τα Τριμμένα γυαλιά, ούτε, ούτε, ούτε...................................................................................

Μπορεί να είναι κάποιο από όλα αυτά ή συνδυασμός τους ( γνωστή ως Φόλα "Κοκτέιλ¨)!

Συμπέρασμα:

"Η ΦΟΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ"

Είναι οτιδήποτε θλιβερό και κατάπτυστο μπορεί να επινοήσει ο άρρωστος ανθρώπινος νους!

Από αυτό και μόνο μπορεί κανείς να καταλάβει τη δυσκολία στην αντιμετώπιση ενός περιστατικού δηλητηρίασης. Άπειρα τα πιθανά δηλητήρια και οι συνδυασμοί τους, άπειρα αλλά και συχνά άγνωστα τα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσουν.Και το χειρότερο? Ελάχιστα τα διαθέσιμα αντίδοτα σε σχέση με τον αριθμό των διαθέσιμων δηλητηρίων!

Το μόνο ελπιδοφόρο μέσα στη φρίκη των εσκεμμένων δηλητηριάσεων, είναι πως οι άνθρωποι που διαπράττουν αυτό το έγκλημα δεν διακρίνονται για την ΕΦΥΪΑ τους. Δεν πρόκειται για διάνοιες ή serial killers. Πρόκειται απλά για κάποιους ανεγκέφαλους ,που σέρνουν τις θλιβερές υπάρξεις τους από εδώ και από εκεί προσπαθώντας να δώσουν σημασία στις μίζερες και ανάξιες ζωές τους μέσα από τον "ανώνυμο" πανικό που σπέρνουν.

Δεν πρόκειται λοιπόν για την αφρόκρεμα των διανοουμένων της κοινωνίας μας και αυτό είναι κακό και καλό ταυτόχρονα.Κακό, γιατί η ηλιθιότητά τους δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που κάνουν και πόσες ζωές ( πέραν του τετράποδου που στοχεύουν να σκοτώσουν ) θέτουν σε κίνδυνο. Καλό, διότι αυτοί οι κρετίνοι, πέραν όλων των άλλων στερούνται και ......φαντασίας! Έτσι, χρησιμοποιούν τα πιο γνωστά δηλητήρια, συνήθως λιπάσματα/φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα. Εδώ οφείλεται και η εσφαλμένη άποψη των περισσοτέρων ότι η Φόλα είναι ένα , το ίδιο πάντα δηλητήριο που προκαλεί τα ίδια συμπτώματα σε όλα τα ζώα που θα την καταναλώσουν.

• Τι είδους δηλητήρια μπορεί να περιέχει μία Φόλα?

ΠΟΛΛΑ και συχνά ΑΓΝΩΣΤΑ είναι η πιο σωστή απάντηση!

Όμως τα μέχρι σήμερα δεδομένα ( 2013 ), λένε πως τα πιο δημοφιλή δηλητήρια από τα οποία παρασκευάζονται οι Φόλες, είναι τα εξής:

1.Φυτοφάρμακα/Λιπάσματα/Εντομοκτόνα (οργανοφωσφορικά , καρβαμιδικά, πυρεθροειδή)

2.Αντιπηκτικά (Ποντικοφάρμακα).

3.Οργανικής σύνθεσης δηλητήρια (Στρυχνίνη )

4.Μεταλλικά δηλητήρια ( Μόλυβδος, Ψευδάργυρος, Υδράργυρος, Αρσενικό)

5.Ειδικές Τοξικές ουσίες (Κυανιούχες ενώσεις)

..........και για όσους "Σεφ" της Φόλας δεν τα πάνε καλά με την ΧΗΜΕΙΑ, υπάρχει και η ευκολότατη συνταγή των Τριμμένων γυαλιών που προκαλούν θάνατο από μηχανικό τραύμα.

 

• Που μπορεί κανείς να βρει όλα αυτά τα δηλητήρια?

ΠΑΝΤΟΥ , είναι δυστυχώς η απάντηση. Αμελητέα εξαίρεση.......ίσως, η Στρυχνίνη!

• Γιατί κάποιος μπορεί να σκεφθεί να δηλητηριάσει ένα ζώο?
  

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου είναι μάλλον η σωστή απάντηση.

 

Η "εσκεμμένη" δηλητηρίαση αδέσποτων και μη ζώων στη χώρα μας, είναι ένα σοβαρότατο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που δεν έχει να κάνει μόνο με τα αθώα τετράποδα θύματα. Έχει να κάνει με τη "Δημόσια Υγεία", το "περιβάλλον", ακόμα και με αυτή την «Εθνική μας υπερηφάνεια», όση μας έχει απομείνει δηλαδή!

Κάθε πρόβλημα λένε, εξ'ορισμού έχει και μία λύση, αλλιώς .............δεν θα ήταν πρόβλημα.

Η λύση κάθε προβλήματος βασίζεται κυρίως στην αναζήτηση και αντιμετώπιση των αιτίων του. Θεωρητικά!

Ίσως όμως ο κανόνας αυτός να βρίσκει την απόλυτη εξαίρεσή του στην περίπτωση της......Φόλας!

Η αναζήτηση των λόγων για τους οποίους κάποιος τοποθετεί δηλητήρια στους δρόμους και τις αυλές των συμπολιτών του, είναι μάλλον χάσιμο πολύτιμου χρόνου. Διότι, αν ο λόγος για τον οποίο κάποιος δηλητηριάζει τα ζώα είναι γιατί δεν αντέχει να βλέπει τα κόπρανά τους στο πεζοδρόμιο ή την είσοδο του σπιτιού του ή γιατί δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ από τα γαυγίσματα, ή γιατί φοβάται να κυκλοφορήσει έξω μήπως και δαγκωθεί από τον σκύλο που κακώς αφήνεται ελεύθερος να τριγυρίζει στους δρόμους, τότε η λύση είναι πολύ εύκολη!

Γιατί θεωρώ δεδομένο πως όλοι συμφωνούμε ότι σε μια ευνομούμενη κοινωνία, όπως εμείς που αγαπούμε τα ζώα διεκδικούμε το δικαίωμα να τα χαιρόμαστε, έτσι θα πρέπει να σεβόμαστε και τον απέναντι , που άλλοτε από επιλογή και άλλοτε από αδυναμία, δεν δέχεται την συμβίωση με τους τετράποδους φίλους μας!

Φοβάμαι όμως πως η αιτία αυτού του προβλήματος δεν είναι τόσο απλή. Ο άνθρωπος που αποφασίζει να δηλητηριάσει αθώες υπάρξεις, είναι βαθειά διεστραμμένος. Ικανοποιείται από την ιδέα πως το ζώο που δηλητηρίασε βρήκε βασανιστικό θάνατο και ο ιδιοκτήτης του βυθίστηκε σε θλίψη. Πολύ συχνά πρόκειται για εκδίκηση και ξεκαθάρισμα λογαριασμών με "ενδιάμεσο" θύμα το ζώο! Εκδίκηση για τη φασαρία που κάνει ο σκύλος του αντιπαθητικού γείτονα στην πολυκατοικία, τιμωρία για τα κόπρανα που δεν μαζεύτηκαν από το μπαλκόνι, παραδειγματισμός για τις τρίχες της γάτας που πέφτουν από τον πάνω όροφο που τινάζει τα χαλιά κάθε μέρα, αντιζηλεία για τις καλύτερες αποδόσεις στο κυνήγι.......και άλλα πολλά.

Και ας μην ξεχνάμε φυσικά και την "εσκεμμένη" δηλητηρίαση ως πρωτοβουλία και "ευγενική" χορηγία στη λύση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων για τα οποία δεν μεριμνεί το κράτος και έτσι εμφανίζεται ως από μηχανής Θεός ο Έλλην υπεράνθρωπος,κατά κόσμον "Superman" και λύνει το πρόβλημα επί τόπου και χωρίς πολλά πολλά.............

Κανένα ζώο στη φύση, ακόμα και στη ζούγκλα, δεν σκοτώνει με τέτοιο ύπουλο τρόπο. Ακόμα και τα πιο άγρια θηρία στήνουν ενέδρες, αλλά παλεύουν με το θύμα τους. Ο πιο δυνατός κερδίζει. Πολύ θα ήθελα να δω έναν από αυτούς τους αυτόκλητους δήμιους που βάζουν τις φόλες να παλεύει με τα δόντια ενός σκύλου ή τα νύχια μιας εξαγριωμένης γάτας. Σας διαβεβαιώ πως όλοι αυτοί οι "τύποι" θα έχαναν τον έλεγχο της ουροδόχου και του απευθυσμένου τους μπροστά σε ένα τέτοιο ζώο. Γι'αυτό και τις "δουλειές" τους τις κάνουν.......νύχτα!

• Δεν είναι ντροπή να γράφει κανείς για τις φόλες? Να παραδέχεται δημόσια πως ένα τέτοιο έγκλημα συμβαίνει στη χώρα του?

Θα πρέπει να ομολογήσω πως προβληματίστηκα αρκετά πριν δημοσιεύσω αυτό το άρθρο. Είναι λίγο βαρύ να παραδέχεσαι δημόσια πως στη χώρα που μεγάλωσες, ζεις και εργάζεσαι, στη χώρα που αγαπάς και πονάς, κάποιοι συμπατριώτες σου διαπράττουν ένα τέτοιο ειδεχθές έγκλημα και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το σταματήσεις.

Τι να κρύψεις? Τι να κουκουλώσεις?

Μήπως δεν κάνουν το γύρω του διαδικτύου φρικτά video δηλητηριασμένων ζώων που ξεψυχούν, φωτογραφίες αραδιασμένων στη σειρά νεκρών από φόλα ζώων? Μήπως δεν κάνουν το γύρω του κόσμου ειδήσεις για τους κακούς τους Έλληνες που δεν αγαπούν τα ζώα?
Ή μήπως νομίζουν μερικοί ότι οι φόλες είναι το επτασφράγιστο μυστικό που μόνον εμείς γνωρίζουμε. Δυστυχώς , κατά καιρούς έχουμε γίνει "ρεζίλι" διεθνώς από τα γραπτά και τα λεγόμενα καλοθελητών εντός και εκτός των συνόρων, που δεν χάνουν ευκαιρία να αμαυρώσουν την εικόνα της χώρας και του λαού μας.

Οι Έλληνες βάζουν φόλες στους δρόμους, τα πάρκα και τις παιδικές χαρές της Ελλάδας. Οι Έλληνες δηλητηριάζουν αθώα αδέσποτα ζώα. Οι Έλληνες πυροβολούν ζώα στους δρόμους και τις γειτονιές. Οι Έλληνες πετάνε νεογέννητα ζώα στα σκουπίδια. Οι Έλληνες............

Εντάξει. Αλήθεια!

Αλλά ΜΙΣΗ αλήθεια. Γιατί η άλλη ΜΙΣΗ αλήθεια είναι πως κάποιοι Έλληνες βάζουν νερό και φαγητό στους δρόμους και τις γειτονιές για τα αδέσποτα ζώα. Κάποιοι Έλληνες μαζεύουν από τους δρόμους αδέσποτα και τα υιοθετούν. Κάποιοι Έλληνες επιστρέφουν από τις διακοπές τους έχοντας υιοθετήσει ένα αδέσποτο τραυματισμένο ζώο. Κάποιοι Έλληνες δάσκαλοι πασχίζουν να μάθουν τα Ελληνόπουλα να αγαπούν τα ζώα. Κάποιοι Έλληνες ιδρύουν αξιοπρεπέστατα κέντρα προστασίας και περισυλλογής αδέσποτων ζώων. Κάποιοι Έλληνες, στην Ελλάδα της "κρίσης", ξοδεύουν από το υστέρημά τους για την περίθαλψη ή τη στείρωση αδέσποτων ζώων.

Κάποιοι Έλληνες τα κάνουν όλα αυτά και η δική μου στατιστική λέει πως είναι οι περισσότεροι! Είναι λοιπόν πολύ άδικο, πικρόχολο και κακεντρεχές όλοι αυτοί οι Έλληνες να στιγματίζονται εξαιτίας εκείνων των.........."λίγων" .

Να την λέμε λοιπόν την αλήθεια και να την γράφουμε, αλλά να είναι ΟΛΟΚΛΗΡΗ!

Άσχημα παραδείγματα υπάρχουν σε όλες τις χώρες και όλους τους λαούς του κόσμου. Οι Έλληνες αγαπούμε και φροντίζουμε τα ζώα και εγώ σας λέω πως καθημερινά δέχομαι στο ιατρείο μου παιδιά που περιθάλπουν αδέσποτα ζώα. Και όπου βλέπεις νέους ανθρώπους να έχουν αυτή τη συμπεριφορά, τότε δεν μπορεί παρά να ελπίζεις σε ένα πολύ καλύτερο αύριο.

Μέχρι να έρθει όμως αυτό το αύριο, κάτι θα πρέπει να γίνει. Κάπως θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα.

Το ζητούμενο δεν είναι να μειωθεί ο αριθμός των δηλητηριασμένων από φόλα ζώων. Αυτό είναι σίγουρα επιθυμία και ευχή και μακάρι να μπορούσε να γίνει γράφοντας απλά ένα άρθρο για τις Φόλες.

Το ζητούμενο είναι να μειωθεί ο αριθμός των ΝΕΚΡΩΝ δηλητηριασμένων από ΦΟΛΑ και ΜΗ, ζώων.

 

Στόχος μου είναι να σας βοηθήσω όσο μπορώ να καταλάβετε τι είναι η δηλητηρίαση και πως πρέπει να χειρίζεστε ένα τέτοιο περιστατικό, ανεξάρτητα από το αν ήταν ατύχημα ή εγκληματική ενέργεια.

Πιστεύω πως ο πιο αποδοτικός τρόπος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος είναι η ενημέρωση όσων πραγματικά ενδιαφέρονται και αγαπούν τα ζώα. Ενημέρωση, ώστε να καταλάβει κανείς τι είναι τα δηλητήρια, πως δρουν και πως μπορεί με ασφάλεια να παρέχει τις πρώτες βοήθειες χωρίς να σκοτώσει ο ίδιος το ζώο πριν προλάβει το δηλητήριο να το κάνει!

Ενημέρωση, αλλά και επιμόρφωση των ιδιοκτητών κατοικιδίων ( από πολύ μικρή ηλικία ) για την ευθύνη που συνοδεύει την συμβίωση με ένα κατοικίδιο. Ίσως έτσι, έμμεσα, λυθεί το πρόβλημα των εσκεμμένων δηλητηριάσεων από τη .....ρίζα του!

 

• Πως μπορούμε να παρέχουμε με ασφάλεια τις πρώτες βοήθειες σε ένα δηλητηριασμένο ζώο?

 

 

Το να παράσχει κανείς πρώτες βοήθειες σε ένα δηλητηριασμένο ζώο, είτε αυτό δηλητηριάσθηκε κατά λάθος είτε εσκεμμένα, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Αντιθέτως, είναι ιδιαίτερα δύσκολο και αρκετά επικίνδυνο εγχείρημα.

Κάποια από τα δηλητήρια που καταναλώνουν τα ζώα, είτε κατά λάθος είτε όταν δολοφονούνται,είναι ισχυρότατα και ικανά να σκοτώσουν όχι μόνο το ζώο , αλλά και αυτόν που θα προσπαθήσει να βοηθήσει και θα έρθει σε επαφή με τα σάλια, τον εμετό και τις εκκρίσεις αυτού του ζώου. Γι'αυτό και όποιος αναλαμβάνει να δώσει οδηγίες και συμβουλές για ένα τέτοιο ζήτημα, θα πρέπει να το κάνει με σοβαρότητα και μεγάλη υπευθυνότητα.

Για να προλάβω λοιπόν τη βιαστική και αβασάνιστη εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την προσωπική μου γνώμη για την χρήση φαρμάκων πρώτης ανάγκης από τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς:

Ανέκαθεν ήμουν και εξακολουθώ να είμαι της άποψης πως οποιοδήποτε φάρμακο στα χέρια ενός "ειδικού" μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο, ενώ το ίδιο φάρμακο στα χέρια ενός "μη ειδικού" μπορεί να γίνει δηλητήριο. Η πραγματικότητα όμως με ανάγκασε όχι να απαρνηθώ την άποψή μου αυτή, αλλά να την προσαρμόσω στις ανάγκες της καθημερινότητας που βιώνει ο μέσος όρος των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς και μαζί τους και ο κτηνίατρος.

Γι'αυτούς λοιπόν που θα βιαστούν να κρίνουν και να κατακρίνουν το "Πως είναι δυνατόν να δίνονται οδηγίες και μάλιστα από κτηνίατρο για τη χρήση φαρμάκων όπως η Απομορφίνη και η Ατροπίνη από τους ιδιοκτήτες κατοικιδίων?!"

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί τους, αλλά αν είναι κάποιος που μπορεί και πρέπει να δίνει αυτές τις οδηγίες, αυτός είναι ο κτηνίατρος και μόνον!

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας με θεωρίες και καταγγελίες. Αν είναι κάτι που πρέπει να καταγγελθεί, αυτή είναι η ανεξέλεγκτη πώληση φαρμάκων, φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και διαφόρων άλλων σκευασμάτων στη χώρα μας.

 

 

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΑΦΩΣ ΣΕ ΝΑΡΚΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ!

Στην Ελλάδα πωλούνται φάρμακα χωρίς συνταγή Ιατρού ή Κτηνιάτρου! Ζητώ συγγνώμη αν κάποιοι σοκαριστούν από τα δυσάρεστα νέα!

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΑΦΩΣ ΣΕ ΝΑΡΚΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ!

Ποιός δεν γνωρίζει ότι οποιοσδήποτε μπορεί να προμηθευτεί ισχυρότατα δηλητήρια, σε πολύχρωμες συσκευασίες, για την θεραπεία των φυτών του κήπου του?

Ποιός δεν γνωρίζει ότι ένας ιδιοκτήτης  μπορεί να αγοράσει τα εμβόλια του κατοικιδίου του (κλασσικά και "νέου" τύπου) ελεύθερα και απολύτως "νόμιμα"? Ή μήπως νομίζετε πως είναι δύσκολο να πεθάνει ένα ζώο από έναν απλό εμβολιασμό στο σπίτι από κάποιον που "ξέρει", διότι η αδελφή της πρωτοξαδέλφης της πεθεράς της θείας του είναι..........νοσηλεύτρια και του έχει μάθει πως να κάνει ενέσεις?

Ή μήπως πάλι νομίζετε πως είναι δύσκολο να πεθάνει ένα ζώο από το αθώο παυσίπονο που χορηγήθηκε από φαρμακοποιό της ανθρώπινης φαρμακοβιομηχανίας, κατόπιν διαγνώσεως του ιδιοκτήτη για "πονοκέφαλο", "πονόλαιμο", "κοιλόπονο" και γενικώς..............Πόνο? Ή από ένα μυκητοκτόνο φάρμακο που επίσης χορηγήθηκε από φαρμακοποιό που ΔΕΝ είδε καν το ζώο στα μάτια του, για την υποτιθέμενη μυκητίαση την οποία και πάλι διέγνωσε ο ιδιοκτήτης.

Αν η επιστήμη της κτηνιατρικής ήταν τόσο εύκολη υπόθεση, δεν θα χρειάζονταν τόσα χρόνια σπουδών και τόσοι κόποι για να αποκτήσει κανείς το πολυπόθητο πτυχίο της! Ούτε θα υπήρχε λόγος να γίνονται οι εκατοντάδες μελέτες πριν δοθεί έγκριση για την χρήση κάθε φαρμάκου σε ένα συγκεκριμένο ζωικό είδος και με μια συγκεκριμένη δοσολογία!

 

Ας μην υποκρινόμαστε λοιπόν πως όλα αυτά δεν συμβαίνουν γύρω μας και ας προσπαθήσουμε να δούμε το καλό που μπορεί να βγεί μέσα από αυτό το "λάθος".

Είναι απαραίτητο ο κάθε ιδιοκτήτης ζώου να έχει και να ξέρει πως να χρησιμοποιεί φάρμακα πρώτης ανάγκης.Αυτό είναι κάτι που θα του το μάθει ο "κτηνίατρός" του. Όχι ο γείτονας ή ο φίλος του ο παντογνώστης. Ο κτηνίατρός του! Η πραγματικότητα είναι τέτοια, (φόλες, οικονομική κρίση, δυσκολία να βρεις κτηνίατρο όταν τον χρειάζεσαι), που επιβάλλει την ενημέρωση και επιμόρφωση των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς πάνω στο δύσκολο θέμα της παροχής πρώτων βοηθειών σε δηλητηριασμένα ζώα.

Διαβάστε περισσότερα για την παροχή πρώτων βοηθειών σε δηλητηριασμένα ζώα ΕΔΩ

 

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΣΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ ΖΩΟ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

<p ">