Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ, ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ/ΑΠΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ.
ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ (υπογραμμισμένα) ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ(πλάγια γράμματα).
1.Το εμβόλιο CaniLeish ενδείκνυται για χρήση σε σκύλους ηλικίας άνω των 6 μηνών για να εξασφαλίσει σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης ενεργού λοίμωξης ή κλινικής λε'ι'σμανίωσης.
Γίνεται σαφές λοιπόν από την ίδια την εταιρεία πως ΔΕΝ πρόκειται για κάποιο ΦΑΡΜΑΚΟ κατά της Λε'ι'σμανίωσης ούτε για μέτρο αποφυγής του τσιμπήματος από την σκνίπα. Πρόκειται για ένα ακόμα μέσο πρόληψης που έχει σαν στόχο να εμποδίσει μια ενδεχόμενη προσβολή του οργανισμού από το παράσιτο να καταλήξει σε νόσο. Είναι σαφέστατη η παραπάνω οδηγία: .....για να εξασφαλίσει την ΜΕΙΩΣΗ του κινδύνου εμφάνισης ΕΝΕΡΓΟΥ λοίμωξης ή κλινικής Λε'ι'σμανίωσης. Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα. Κάνοντας το εμβόλιο στα ζώα μας, ΔΕΝ σημαίνει πως οι σκνίπες ΔΕΝ θα τα τσιμπήσουν. ΔΕΝ σημαίνει πως όταν τα τσιμπήσουν ΔΕΝ θα τους μεταδώσουν το παράσιτο της Λε'ι'σμάνια. Σημαίνει απλώς πως το εμβόλιο θα έχει ενισχύσει τον οργανισμό τους κατά τέτοιο τρόπο ώστε ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ, το τσίμπημα να καταλήξει σε νόσο.
Η εύλογη απορία πολλών εδώ θα ήταν η εξής: Αφού ήδη γνωρίζουμε πως δεν νοσούν όλα τα ζώα που τα τσιμπούν οι σκνίπες και αρκετά παραμένουν για καιρό στο στάδιο του φορέα, ή άλλα εξουδετερώνουν μόνα τους το παράσιτο. Ποιός ο λόγος να γίνεται το εμβόλιο? Η απάντηση είναι απλή: είναι ένα επιπλέον μέτρο προστασίας.
2.Δεν υπάρχουν δεδομένα αποτελεσματικότητας για κουτάβια μικρότερης ηλικίας.
Δηλαδή, ΜΗΝ κάνετε το εμβόλιο σε σκύλους ηλικίας μικρότερης των 6 μηνών!
3.Η κύρια ( αρχική ) αγωγή συνίσταται σε τρεις ενέσεις, οι οποίες χορηγούνται σε διαστήματα 3 εβδομάδων.
Πρόκειται για 3 αρχικούς εμβολιασμούς σε διαστήματα 3 εβδομάδων μεταξύ τους. Ούτε λιγότεροι, ούτε περισσότεροι. Ούτε συντομότερα, αλλά ούτε και αργότερα!
4.Η εγκατάσταση της ανοσίας ( δηλαδή η έναρξη προστασίας του ζώου ) πραγματοποιείται 4 εβδομάδες μετά από την ολοκλήρωση του αρχικού εμβολιακού σχήματος. Στη συνέχεια απαιτείται ετήσιος αναμνηστικός εμβολιασμός για τη διατήρηση αυτής της ανοσίας.
Μετά τον αρχικό εμβολιασμό η προστασία του ζώου πραγματοποιείται σε 1 μήνα. Μια εύλογη απορία θα ήταν η εξής: τι γίνεται αν ο σκύλος τσιμπηθεί από τη σκνίπα λίγες ημέρες μετά τον εμβολιασμό? ή τσιμπήθηκε από τη σκνίπα λίγες ημέρες πριν από τον εμβολιασμό? Λογικά, το εμβόλιο είναι σε θέση να καλύψει το σκύλο αφού απαιτείται ένα εύλογο χρονικό διάστημα μεταξύ της μόλυνσης και της νόσησης. Και σίγουρα είναι λογικό τα ζώα να εμβολιάζονται πριν την έναρξη της περιόδου υψηλού κινδύνου από τα τσιμπήματα της σκνίπας.
Μετά τον αρχικό εμβολιασμό ακολουθεί εμβολιασμός του ζώου ΜΙΑ φορά το χρόνο.
5.Το εμβόλιο πρέπει να φυλάσσεται στο ψυγείο και να γίνεται ανασύστασή του αμέσως πριν από τη χρήση. Ενδείκνυται να θερμαίνεται στο χέρι πριν από τη χορήγηση μέχρι να φτάσει τη θερμοκρασία σώματος και να γίνεται ελαφρά μάλαξη του σημείου της έγχυσης, μετά από τον εμβολιασμό.
Και αυτή η οδηγία είναι σαφής και αναφέρεται σε αυτούς που θα χειριστούν το εμβόλιο.
Το εμβόλιο αυτό θα πρέπει να γίνεται στα ζώα από κτηνίατρο, αφού ολοκληρωθεί τόσο η κλινική εξέταση όσο και ο προεμβολιακός εργαστηριακός έλεγχος του ζώου.
6.Η εταιρεία συστήνει το συγκεκριμένο εμβόλιο να ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ταυτόχρονα με άλλους εμβολιασμούς ( κλασσικά ετήσια εμβόλια του σκύλου ). Το χρονικό διάστημα που συστήνεται να μεσολαβεί μεταξύ άλλων εμβολίων και του συγκεκριμένου είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 εβδομάδες.
Το εμβόλιο αυτό ΔΕΝ μπορεί να γίνει μαζί με τον ετήσιο εμβολιασμό του σκύλου σας. Κι'αυτό όχι για να χρεωθεί ο ιδιοκτήτης μία ακόμα επίσκεψη στον κτηνίατρο, αλλά γιατί η ίδια η εταιρεία αναφέρει πως ΔΕΝ υπάρχουν αποτελέσματα ειδικών μελετών που να τεκμηριώνουν την καταλληλότητα της ταυτόχρονης χορήγησης διαφορετικών εμβολίων μαζί με το CaniLeish. Άρα το εμβόλιο της Λεϊσμανίωσης μπορεί να γίνει 2 εβδομάδες πριν ή μετά από τον ετήσιο εμβολιασμό κατά των κλασσικών ασθενειών του σκύλου.
7.Επειδή η αποτελεσματικότητα του εμβολίου τεκμηριώθηκε σε αρνητικούς ως προς τη Leishmania σκύλους, ΔΕΝ είναι γνωστή η πιθανή αποτελεσματικότητα του εμβολίου ως προς την επιβράδυνση ή την παρεμπόδιση της εξέλιξης, στους σκύλους που έχουν ήδη μολυνθεί. Επιπλέον, από τη στιγμή που ένας σκύλος προχωρήσει στο στάδιο της ενεργού λοίμωξης, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναστραφεί η εξέλιξη της νόσου και θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χορήγησης αντιλεϊσμανιακών φαρμάκων.
Συνεπώς, συνιστάται να εξετάζονται όλοι οι σκύλοι πριν από τον πρώτο τους εμβολιασμό.
Αυτή είναι η πιο σημαντική κατά τη γνώμη μου οδηγία της εταιρείας που ΔΕΝ θα πρέπει να παραβλέπεται από ΚΑΝΕΝΑΝ. Η οδηγία είναι σαφέστατη. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου τεκμηριώθηκε σε 'αρνητικούς' σκύλους. Το εμβόλιο δηλαδή δοκιμάσθηκε σε απόλυτα υγιή ζώα. Δεν είναι γνωστή η αποτελεσματικότητα του εμβολίου σε ζώα φορείς ή άρρωστα ζώα. Το εμβόλιο ΔΕΝ είναι ΦΑΡΜΑΚΟ. Από τη στιγμή που ένα ζώο προχωρήσει στο στάδιο της ενεργού λοίμωξης ( δηλαδή αρρωστήσει) , θα πρέπει να του χορηγήσουμε ΦΑΡΜΑΚΑ!
Μην κάνετε το εμβόλιο στα ζώα σας χωρίς να έχει προηγηθεί εξέτασή του από κτηνίατρο. Εξέταση τόσο κλινική, όσο και εργαστηριακή. Έλεγχος δηλαδή τόσο της κλινικής εικόνας του ζώου, όσο και για την παρουσία τίτλου αντισωμάτων κατά της Λεϊσμάνια.
Όπως έχω ήδη συμβουλεύσει σε άλλο άρθρο σχετικό με την νόσο, ΚΑΝΕΝΑ ΤΕΣΤ Ή ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΕΝΟΣ ΖΩΟΥ.
7α.Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις σχετικά με το διαγνωστικό έλεγχο κάθε μία από τις οποίες έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Ποιά εξέταση? Πόσο αξιόπιστη είναι?
Α. Ορολογικός έλεγχος( IFAT, ELISA, ΓΡΗΓΟΡΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΕΣΤ):
Αυτή είναι η εξέταση αίματος που πραγματοποιεί ο κτηνίατρος στο ζώο σας προκειμένου να διαπιστωθεί αν το ζώο έχει τσιμπηθεί από τη σκνίπα και έχει τίτλο αντισωμάτων κατά της νόσου. Η IFAT και η ELISA είναι δύο τεχνικές που πραγματοποιούνται σε εξωτερικά εργαστήρια, ενώ το ΚΙΤ είναι το γρήγορο 'τεστάκι' που μπορεί να γίνει στο κτηνιατρείο. Το ΚΙΤ δίνει ένα μονολεκτικό αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις ( αρνητικό/θετικό) και στην περίπτωση που είναι θετικό, τότε απαιτείται περαιτέρω ποσοτική ορολογική εξέταση. Διπλά έξοδα, κατά τη γνώμη μου και πάλι!
Οι άλλες δύο τεχνικές δίνουν ένα ποσοτικό αποτέλεσμα. Ένα νούμερο δηλαδή που αντιστοιχεί στον τίτλο αντισωμάτων που το ζώο έχει παράγει κατά την στιγμή της εξέτασης. Όπως έχω εξηγήσει σε άλλο άρθρο σχετικό με τη νόσο, κανένα θετικό αποτέλεσμα ΔΕΝ καταδικάζει ένα ζώο και ΔΕΝ το κατατάσσει στην ομάδα των άρρωστων ζώων. Η διάγνωση της ασθένειας προκύπτει πάντα από το συνδυασμό εργαστηριακών εξετάσεων και κλινικής εικόνας. Η πράξη έχει δείξει πως: Υψηλοί τίτλοι σχετίζονται με ενεργό λοίμωξη, ενώ χαμηλοί τίτλοι ( ασθενώς θετικοί ) συνήθως σχετίζονται με στάδιο νόσου σε εξέλιξη ( φορείς, αρχικά στάδια νόσου). Όπως επίσης, κάθε αποτέλεσμα αφορά στη δεδομένη χρονική στιγμή που γίνεται η εξέταση. ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΕΦ'ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ! Δηλαδή η εξέταση που έγινε πέρυσι στο ζώο και το έδειξε αρνητικό ΔΕΝ έχει καμία απολύτως αξία ΦΕΤΟΣ! Κανένας σοβαρός κτηνίατρος ή ιδιοκτήτης δεν μπορεί να βασιστεί σε μια εξέταση που έγινε πριν από μήνες και έδειξε το ζώο αρνητικό και με βάση αυτή να εμβολιάσει, αφού η ίδια η νόσος είναι τέτοια που επιτρέπει να πάροδο αρκετών μηνών μέχρι το ζώο να δείξει αντισώματα στην εξέταση.
Σε ότι αφορά στο γρήγορο διαγνωστικό τεστ της εταιρείας , φαίνεται πως είναι αρκετά αξιόπιστο στον διαχωρισμό του εμβολιακού τίτλου αφού αναγνωρίζει τμήματα του παρασίτου που δεν υπάρχουν στο εμβόλιο. Δηλαδή συστήνεται η χρήση του στα ήδη εμβολιασμένα ζώα. Και πάλι όμως χρησιμοποιείται σαν οδηγός ( σήμα συναγερμού ) για την διεξαγωγή περαιτέρω εξετάσεων.
Β.Μικροσκοπική ή Ανοσοϊστοχημική εξέταση επιχρισμάτων από δερματικές αλλοιώσεις, λεμφαδένες , μυελό των οστών ή σπλήνα:
Πολύ ειδικές εξετάσεις. Δεν είναι αρκετά ευαίσθητες. Δεν είναι κατάλληλες για χρήση στον προεμβολιακό διαγνωστικό έλεγχο ρουτίνας των υγιών σκύλων. Συνήθως πραγματοποιούνται σε ζώα που ήδη έχουν εκδηλώσει συμπτώματα. Εύλογα κάποιος θα σκεφθεί πως δεν χωρούν αμφιβολίες και δεν τίθεται θέμα εμβολιασμού σε ζώο που έχει ήδη εκδηλώσει συμπτώματα.
Γ. PCR(κανονικά γίνεται σε δείγματα από παρακέντηση μυελού των οστών, λεμφαδένα ή σπλήνα, ή σε υλικό που έχει ληφθεί από ύποπτη αλλοίωση): Ιδιαίτερα υψηλής ευαισθησίας. Η καθιερωμένη χρήση της αυξάνεται, ενώ δίνει αποτελέσματα σε λογικό χρονικό διάστημα. Το θετικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει την έκθεση στο παράσιτο, όμως δεν επιβεβαιώνει την ενεργό λοίμωξη. ΔΕΝ συνιστάται ως διαγνωστικό μέτρο ρουτίνας σε υγιείς σκύλους. Θετικό αποτέλεσμα δεν ισοδυναμεί με νόσο .
Εδώ θα πρέπει να τονισθεί πως η συγκεκριμένη εξέταση έχει ένα υψηλό κόστος! Δύσκολα ( ιδιαίτερα στους καιρούς μας ) υποβάλει κανείς τον ιδιοκτήτη ενός ζώου σε τέτοια έξοδα. Τονίζω ιδιαίτερα το 'κανονικά' πρέπει να γίνεται σε δείγματα από παρακέντηση μυελού των οστών, λεμφαδένα ή σπλήνα, διότι υπάρχει και τέτοια εξέταση που γίνεται σε αίμα!
Το θετικό της αποτέλεσμα σαφώς και ΔΕΝ ισοδυναμεί με νόσο, αφού η εξέταση αυτή ανιχνεύει το ίδιο το παράσιτο μέσα στον οργανισμό του σκύλου. Τα ζώα λοιπόν που έχουν περάσει τη νόσο και έχουν θεραπευθεί , μπορεί να βγουν θετικά σε αυτή την εξέταση. Τα ζώα που βρίσκονται σε πολύ αρχικά στάδια της νόσου μπορεί να βγουν θετικά αλλά μπορεί και όχι, διότι μπορεί στο συγκεκριμένο δείγμα που λήφθηκε από το σκύλο να μην υπάρχουν παράσιτα.
7β.Καλύτερα προσαρμοσμένη μέθοδος προεμβολιακού διαγνωστικού ελέγχου είναι ο ορολογικός έλεγχος.
Η ίδια η εταιρεία λοιπόν προτείνει ως καλύτερο προεμβολιακό έλεγχο την διαξαγωγή ορολογικής εξέτασης.
7γ.Αν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό, μπορεί να αρχίσει ο εμβολιασμός. Εξακολουθεί να υπάρχει μια πιθανότητα να φέρει ο σκύλος το παράσιτο επειδή μπορεί να χρειαστούν κάποιοι μήνες πριν αυξηθεί ο τίτλος. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί εντελώς αυτός ο κίνδυνος.
Και αυτή η οδηγία είναι σαφέστατη χρησιμοποιώντας μάλιστα τη λέξη 'κίνδυνος'. Ο οδηγία είναι ξεκάθαρη: το εμβόλιο μπορεί να γίνει ΜΟΝΟΝ σε ζώα που είναι αποδεδειγμένα ( τόσο από την κλινική εξέταση όσο και από τις ορολογικές εξετάσεις - ΑΡΝΗΤΙΚΑ!) Τώρα τι γίνεται στις περιπτώσεις που διαφορετικές τεχνικές ( IFAT, ELISA, KIT ) διαφωνούν μεταξύ τους? ........Μπέρδεμα! Τότε μάλλον καλύτερα είναι να γίνει η PCR.
7δ.Εάν το αποτέλεσμα είναι 'ασθενώς θετικό', (μεταξύ του εργαστηριακού ουδού και του 4πλάσιου του ουδού, ) θα πρέπει να γίνεται μία ακόμα ορολογική περίπου 3 μήνες αργότερα, πράγμα το οποίο θα γινόταν επίσης και στην περίπτωση που η δοκιμασία γινόταν για διαγνωστικούς σκοπούς.
Τι είναι ο εργαστηριακός 'ουδός'? Είναι το νούμερο πάνω από το οποίο το εργαστήριο δίνει το αποτέλεσμα ως θετικό. Αν λοιπόν το αποτέλεσμα είναι από το νούμερο αυτό και έως 4 φορές πάνω, τότε πρέπει να γίνεται επανάληψη της εξέτασης σε 3 μήνες. Η εύλογη απορία είναι: τι κάνουμε εν τω μεταξύ? Αυτό είναι κάτι που αποφασίζει ο κάθε κτηνίατρος σε συνεργασία με τον ιδιοκτήτη του ζώου. Προσωπικά, η τακτική που ακολουθώ στο ιατρείο μου είναι η εξής. Όταν βρω ένα ζώο( σε προληπτικό έλεγχο) ασθενώς θετικό, και με την προϋπόθεση πως δεν έχει κλινικά συμπτώματα, ξεκινώ την χορήγηση Zylapour για 1-2 μήνες αρχικά και μετά επαναλαμβάνω την εξέταση. Και πάλι αυτή είναι η δική μου τακτική . Άλλοι κτηνίατροι προτιμούν να μην κάνουν τίποτα μέχρι τον επανέλεγχο. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος εδώ. Στο χρονικό διάστημα του 1-2 μηνών μπορεί να συμβούν τα εξής: ο τίτλος να πέσει ( είτε από μόνος του, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου τα κατάφερε, είτε με τη βοήθεια του Zylapour) ή ο τίτλος να ανέβει και το ζώο σιγά σιγά να προχωρά στην εξέλιξη της νόσου.
7ε.Εάν το αποτέλεσμα είναι 'ισχυρά θετικό'( πάνω από το 4πλάσιο του εργαστηριακού ουδού), ο εμβολιασμός ΔΕΝ ενδείκνυται. Οι ισχύουσες, οδηγίες, συστήνουν σε αυτή την περίπτωση να αντιμετωπίζεται ο σκύλος ως άρρωστος.
Ξεκάθαρη οδηγία, δεν χρειάζεται σχόλια.
7ζ.Λόγω του εμβολιασμού θα προκύψουν κανονικά παροδικοί θετικοί τίτλοι στην ορολογική εξέταση. Ωστόσο, οι τίτλοι αυτοί αναμένεται να έχουν μειωθεί έως τη χρονική στιγμή της πρώτης ετήσιας αναμηνηστικής δόσης. Σε κάθε περίπτωση, ο προεμβολιακός ορολογικός έλεγχος χρειάζεται μόνο πριν από τον πρώτο εμβολιασμό.
Είναι λογικό πως μετά τον εμβολιασμό θα προκύψουν θετικοί τίτλοι στη ορολογική εξέταση. Αλλά αναμένεται να πέσουν μέχρι τη χρονική στιγμή του επανεμβολιασμού. Άρα στο μεσοδιάστημα η εργαστηριακή διάγνωση της νόσου είναι δύσκολη. Εκτός και αν.......προκύψουν κλινικά συμπτώματα. Το ότι ο προεμβολιακός ορολογικός έλεγχος χρειάζεται μόνο πριν από τον πρώτο εμβολιασμό είναι οδηγία της εταιρείας και κατά τη γνώμη μου ο ιδιώτης κτηνίατρος ΔΕΝ θα πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη μιας τέτοιας δήλωσης.
8.Τα ζώα πρέπει να αποπαρασιτώνονται πριν από τη χορήγηση του CaniLeish.
Σαφής οδηγία χωρίς σχόλια.
9.Το εμβόλιο ΔΕΝ θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε ζώα που κυοφορούν ή θηλάζουν.
Επίσης σαφής οδηγία χωρίς σχόλια.
10. Οι πιθανές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα δεν έχουν εκτιμηθεί. Κατά τη διάρκεια των μελετών, μερικοί σκύλοι ακολουθούσαν μακροχρόνιες φαρμακευτικές αγωγές και δε σημειώθηκαν προβλήματα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι δεν μπορούν να εκτιμηθούν όλες οι πιθανές αλληλεπιδράσεις και για το λόγο αυτό περιλαμβάνεται μια γενική προειδοποίηση στην περίληψη χαρακτηριστικών του προϊόντος. Θα έχρηζε βέβαια ιδιαίτερης προσοχής η έναρξη οποιασδήποτε φαρμακευτικής αγωγής, με πιθανή επίδραση στην ανοσοαπόκριση.
Δεν είναι σαφές σε ποιά φάρμακα αναφέρεται η οδηγία. Προφανώς όχι σε αντιπαρασιτικά ( φάρμακα για σκουλήκια εντέρου , ψύλλους, τσιμπούρια ) αφού παραπάνω συμβουλεύει να γίνεται αποπαρασίτωση του ζώου πριν τον εμβολιασμό. Φάρμακα με πιθανή επίδραση στην ανσοαπόκριση είναι για παράδειγμα τα ΚΟΡΤΙΖΟΝΟΥΧΑ.
11.Δεν είναι απαραίτητη η τακτική εξέταση των ζώων προκειμένου να διαπιστωθεί αν το εμβόλιο αναγνωρίστηκε από το ανοσοποιητικό σύστημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τίτλοι αντισωμάτων θα είναι θετικοί για μια μικρή περίοδο μετά τον εμβολιασμό. Ωστόσο, ο προστατευτικός μηχανισμός προέρχεται από την κυτταρική ανοσία, που δεν μπορεί να ανιχνευτεί με ορολογικές μεθόδους. Για το λόγο αυτό, δεν ενδείκνυται η προσπάθεια προσδιορισμού των απαιτήσεων για αναμνηστικό εμβολιασμό να βασίζεται στην ορολογική ανάλυση. Θα πρέπει να ακολουθείται το εγκεκριμένο πρωτόκολλο του ετήσιου επανεμβολιασμού.
Αυτή την ευθύνη την παίρνει η εταιρεία με βάση αυτή την οδηγία. Προσωπικά ΔΕΝ θα αναλάμβανα την ευθύνη να πω σε έναν ιδιοκτήτη να μην ξαναελέγξει το ζώο του μετά τον εμβολιασμό παρά να περιμένει την πιθανή εκδήλωση συμπτωμάτων για να ζητήσει τη συμβουλή κτηνιάτρου. Βέβαια η εταιρεία είναι ξεκάθαρη και ειλικρινής λέγοντας πως ΔΕΝ αποκλείεται η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου ακόμα και σε εμβολιασμένα ζώα.
Επίσης μια τελευταία απορία που δημιουργήθηκε και σε εμένα είναι η εξής: Τι γίνεται με τα ζώα εκείνα που πέρασαν τη νόσο αλλά τώρα έχουν θεραπευθεί και ο τίτλος τους είναι αρνητικός? Θεωρητικά, μπορεί να εξακολουθούν να έχουν παράσιτα μέσα στον οργανισμό τους τα οποία ενδεχομένως να ανιχνεύονταν μόνον με την PCR. Αυτά τα ζώα θα μπορούν να εμβολιασθούν? Εγώ προσωπικά ΔΕΝ θα εμβολίαζα ακόμα ένα τέτοιο ζώο, μέχρι να προκύψουν νεότερα δεδομένα από την εταιρεία.
12.Από τις πειραματικές μελέτες έγινε σαφές ότι σε κάθε σκύλο είναι αναμενόμενη η εμφάνιση μικρού τοπικού οιδήματος, στα πλαίσια της φυσιολογικής αντίδρασης σε αυτό το εμβόλιο. Η αντίδραση είναι αυτοπεριοριζόμενη, χωρίς να χρειαστεί θεραπεία σεσχεδόν κανένα περιστατικό.
Πρόκειται για ένα μικρό οίδημα ( πρήξιμο ) στο σημείο της ένεσης το οποίο μπορεί να εμφανιστεί σε κάποιους σκύλους. Η μή εμφάνισή του δεν σημαίνει πως το εμβόλιο δεν έδρασε.
Γνώμη μου είναι πως ένας ιδιοκτήτης που θα διαβάσει όλα αυτά, περισσότερο θα μπερδευτεί και θα αγανακτήσει παρά θα βοηθηθεί. Και μακάρι να ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα αλλά δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με μια πολύπλοκη νόσο. Η απλούστευσή της είναι λανθασμένη τακτική. Αλλά για να μην δραματοποιούμε τα πράγματα, νομίζω πως γίνεται πολύ κακό για το τίποτα. Εξηγώ: η πράξη έχει δείξει πως ένας τεράστιος αριθμός ζώων που προσβλήθηκαν από το παράσιτο και τα γνωρίζουμε,( διότι υπάρχει και τεράστιος αριθμός που είναι άγνωστος!) σώθηκαν είτε γιατί ο οργανισμός τους πολέμησε τη νόσο, είτε γιατί ο κτηνίατρος σε συνεργασία με τον ιδιοκτήτη έκανε σωστή προληπτική αγωγή ( προληπτικές εξετάσεις αίματος, χρήση εντομοαπωθητικών κτλ) , είτε γιατί δόθηκε σωστή και ΕΓΚΑΙΡΗ αγωγή. Το έγκαιρη αγωγή τονίζεται ιδιαίτερα! Ζώο με εγκατεστημένη νόσο είναι αυτό που έχει αρχίσει να εκδηλώνει εξωτερικά συμπτώματα ( πληγές, απώλεια βάρους, απώλεια τριχώματος, μεγάλα νύχια κτλ), αλλά ζώο με εγκατεστημένη νόσο είναι και αυτό που έχει εκδηλώσει ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ! Η σωτηρία για το τελευταίο είναι μάλλον πιο ΔΥΣΚΟΛΗ υπόθεση.
Θα επαναλάβω για μια ακόμα φορά, πως πριν και πάνω από όλες τις προαναφερθείσες εξετάσεις είναι η κλινική εξέταση ενός ζώου από Κτηνίατρο. Ο κτηνίατρος που εμπιστεύεστε θα σας συμβουλεύσει για το αν πρέπει ή όχι να γίνει το εμβόλιο στο ζώο σας.
Τέλος, επαναλαμβάνω πως ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΠΑΡΕΘΕΣΑ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ, ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ/ΑΠΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ.ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ: CaniLeish -Τεχνικά χαρακτηριστικά του προϊόντος- VIRBAC