Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
Η μικρή και αξιολάτρευτη Σίβα μας τρόμαξε, αλλά και μας εντυπωσίασε με.........το κατόρθωμά της!!!
Η ιστορία της ξεκίνησε πριν μερικούς μήνες, όταν ξαφνικά άρχισε να κάνει συχνούς εμετούς. Οι ιδιοκτήτες της ανησύχησαν και αναζήτησαν βοήθεια.
Αρχικά οι εμετοί του ζώου αποδόθηκαν σε κάποια πιθανή διατροφική διαταραχή ή δυσανεξία. Η αλήθεια είναι πως η διατροφή της Σίβας δεν ήταν σταθερή και συχνά της προσφέρονταν διαφορετικής σύστασης σκυλοτροφές, σε συνδυασμό κάποιες φορές και με ποικιλία μαγειρευτών φαγητών.
Έτσι, συμπεραίνοντας πως το πρόβλημα της Σίβας ήταν μάλλον κάποια γαστρίτιδα, συστήθηκε στους ιδιοκτήτες της να ακολουθήσουν μια αυστηρή διατροφή με κλινικές δίαιτες για την αντιμετώπιση γαστρεντερικών διαταραχών.
Αλήθεια επίσης είναι πως η μικρή παρουσίασε μια βελτίωση με την ειδική αυτή διατροφή, που όμως δεν κράτησε πολύ! Οι εμετοί της επανήλθαν και το ζώο άρχισε να χάνει επικίνδυνα πολύ σωματικό βάρος.
Κάποια στιγμή λοιπόν η Σίβα ήρθε και σε εμάς, αναζητώντας............λύση στο πρόβλημά της!
Η εικόνα της την πρώτη φορά που την αντικρίσαμε ήταν πραγματικά ανησυχητική και με την πάροδο των ημερών που την παρακολουθούσαμε, έγινε............τρομακτική! Το ζώο ήταν κυριολεκτικά σκελετωμένο και έδινε την εντύπωση ενός οργανισμού που υπέφερε από ΑΝΟΡΕΞΙΑ!
Αυτό που μας μπέρδευε αρχικά με την Σίβα, ήταν πως η όρεξή της για φαγητό είχε διακυμάνσεις. Υπήρχαν μέρες που δεν έτρωγε απολύτως τίποτα και ημέρες που καταβρόχθιζε το φαγητό της. Κάποιες φορές δεν έκανε εμετό για 2 ή 3 ημέρες, μετά όμως οι εμετοί επανέρχονταν.
Αφού εξετάσαμε με λεπτομέρεια το διατροφικό ιστορικό του ζώου και διαπιστώσαμε πως οι ιδιοκτήτες της είχαν καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να τηρήσουν κατά γράμμα τις διατροφικές συμβουλές που τους είχαν δοθεί, συστήσαμε να γίνουν αρχικώς πλήρεις αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες δυστυχώς δεν ήταν καθόλου διαφωτιστικές!
Ο χρόνος όμως μας πίεζε, διότι το ήδη πολύ αδύνατο ζώο εξακολουθούσε να χάνει βάρος και λίγες μόνον ημέρες από την πρώτη φορά που την είδαμε, πήρε την όψη ενός πολύ άρρωστου οργανισμού.
Έτσι, εξηγήσαμε στους ιδιοκτήτες της πως ήταν απόλυτη ανάγκη να ενισχύσουμε το ζώο με ορούς και να διασφαλίσουμε την ενυδάτωσή του εφόσον οι πολλαπλοί και συνεχιζόμενοι εμετοί είχαν ήδη οδηγήσει σε ανησυχητική αφυδάτωση. Κυρίως όμως τονίσαμε την ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης για την ανεύρεση της πραγματικής αιτίας των εμετών του ζώου. Συστήσαμε επίσης την πραγματοποίηση ακτινογραφιών και μάλιστα υπό πλήρη ηρέμιση, πράγμα που θα μας έδινε και την δυνατότητα να ψηλαφήσουμε την κοιλιά του ζώου! Κάτι που κατά την κλινική του εξέταση δεν ήταν δυνατό, διότι παρά την σοβαρή κατάστασή της η Σίβα δεν είχε κατά τα άλλα χάσει ................το κέφι της!!!!
Έτσι και κάναμε. Αφού ενυδατώσαμε ικανοποιητικά το ζώο, του χορηγήσαμε ένα ήπιο ηρεμιστικό. Μόλις η μικρή χαλάρωσε, καταφέραμε να ψηλαφήσουμε την "κοιλίτσα" της..........και εκεί τρομάξαμε!!!
Αυτό που βρήκαμε στην ψηλάφηση ήταν μια τεράστια και σκληρή μάζα που εκτεινόταν από το στομάχι έως και το έντερο του ζώου. Καμία ιδέα μέχρι εκείνη τη στιγμή του τι θα μπορούσε να της συμβαίνει αφού το σενάριο της κατάποσης κάποιου ξένου σώματος είχε ήδη συζητηθεί εκτενώς με τους ιδιοκτήτες της και είχε αποκλεισθεί...........τουλάχιστον βάσει ιστορικού!
Οι ακτινογραφίες που πραγματοποιήσαμε επίσης δεν ήταν καθόλου διαφωτιστικές. Μια μάζα που θα μπορούσε να ήταν ακόμα και συσσωρευμένο φαγητό ήταν εμφανής στο στομάχι και το έντερό της, αλλά και πάλι καμιά ιδέα του τι άλλο θα μπορούσε να ήταν.........
Σ'εκείνο το σημείο χρειάστηκε να κάνουμε την πολύ δύσκολη συζήτηση για κάθε ιδιοκτήτη που αγαπά το ζώο του, αυτή που η πρόγνωση είναι συνήθως κακή...... Μιλήσαμε στους ιδιοκτήτες της Σίβας για την πιθανότητα το πρόβλημα της μικρής μας να ήταν κάποιος όγκος που κρυβόταν στο στομάχι, το έντερο ή την ευρύτερη κοιλία του ζώου. Και πραγματικά, η ψηλάφιση μιας τέτοιας μάζας στην κοιλιά ενός ζώου θα μπορούσε να ξεγελάσει ακόμα και τον πιο έμπειρο Κτηνίατρο.
Προτείναμε ως τελευταία αλλά αναγκαία λύση την ερευνητική λαπαροτομή. Την διάνοιξη δηλαδή της κοιλιάς της μικρής Σίβας, για επισκόπηση και διερεύνηση των αιτίων που προκαλούσαν αυτούς τους εμετούς, με την ελπίδα πάντα πως το πρόβλημά της θα ήταν κάτι που θα μπορούσαμε να λύσουμε................αν πάλι όχι.........τότε θα έπρεπε να δώσουμε ένα τέλος στην ταλαιπωρία του ζώου!!! Κι αυτό ήταν κάτι που ιδιοκτήτες της μικρής μας φίλης κατανόησαν πλήρως.
Οι ιδιοκτήτες της Σίβας πίστεψαν στο πραγματικό μας ενδιαφέρον να βοηθήσουμε το ζώο και μας έδωσαν την άδειά τους να πραγματοποιήσουμε το χειρουργείο!
Η διάνοιξη της κοιλιάς της Σίβας όμως...................μας αποστόμωσε! Μετά από μια πραγματικά γενναία τομή στο στομάχι της και άλλες δύο ακόμα πιο γενναίες τομές στο έντερό της, καταφέραμε να αφαιρέσουμε ......."κάτι" που έμελλε να μας βασανίσει για ακόμα μερικές ημέρες μέχρι να καταλάβουμε τι ήταν!!!
Αρχικώς μας έμοιαζε με κάτι μάλλινο.....κασκόλ, πουλόβερ!!! Όμως τίποτα δεν έλλειπε από την ντουλάπα των ιδιοκτητών, ούτε από την μπουγάδα των ενοίκων του πάνω ορόφου!
Τελικά η απάντηση ήρθε λίγες ημέρες αργότερα. Η μικρή μας Σίβα είχε μασουλήσει μέχρι ........θανάτου το μισό από ένα παλιό κομμένο και ξεχασμένο χαλάκι από την αποθήκη των ιδιοκτητών της!
Το "επιζών" άλλο μισό χαλάκι οι ιδιοκτήτες μας το έφεραν στο ιατρείο για να πιστέψουμε και εμείς ότι όντως επρόκειτο για "μασουλημένο" χαλί το ξένο σώμα που αφαιρέσαμε από τον πεπτικό σωλήνα του ζώου...........και φυσικά βγήκε και η σχετική αναμνηστική φωτογραφία!
Η Σίβα ένα μήνα μετά το χειρουργείο της είναι πολύ καλά, τρώει και πίνει και δεν.........επιστρέφει το φαγητό της στο "πάτωμα"!
¨Εχει ανακτήσει σημαντικά το χαμένο της βάρος και μένει λίγο ακόμα για να αποκτήσει και πάλι την όψη ενός υγιούς σκύλου!
Οι ιδιοκτήτες είναι πολύ χαρούμενοι και εμείς ανακουφισμένοι που δεν τους στερήσαμε την παρουσία και συντροφιά της γλυκιάς Σίβας!
Η Σίβα έρχεται για μια ακόμα φορά να μας θυμίσει πως :
1. Οι λατρεμένοι μας φίλοι είναι ικανοί να καταφέρουν τα.........ακατόρθωτα!
2. Τα υφασμάτινα ξένα σώματα δεν είναι εμφανή στις ακτινογραφίες γι'αυτό και πολύ συχνά η λύση της ερευνητικής λαπαροτομής, όσο κι αν ακούγεται τρομακτική.........είναι σωτήρια!
Η Σίβα στέλνει σε όλους μας τα φιλιά της και τις μουσουδιές της και ελπίζουμε να της έγινε μάθημα πως ..........όσο καλά κι αν κρυφτεί μια ζημιά........ακόμα κι όταν "καταποθεί"......θα έρθει εκείνη η μέρα που ο Κτηνίατρος θα την φέρει στο φως........της δημοσιότητας!!!!
Η Σίβα λοιπόν στέλνει το μήνυμά της σε όλους τους μικρούς της φίλους:
"Μασουλάτε παιδιά, μασουλάτε αλλά μην κρύβετε τις ζημιές στο στομάχι σας, γιατί..........υπάρχει κι ο Κτηνίατρος!!!"